Πριν από τον Edison και για εκατοντάδες χρόνια, το κερί ήταν ο ένας από τους συντρόφους των ανθρώπων που είχαν αρνηθεί το δεδομένο «μόλις πέσει το σκοτάδι πάμε για ύπνο» και ήθελαν να ζουν, να εργάζονται, να μελετούν και να μετακινούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μεγάλοι του ανταγωνιστές ήταν βέβαια το πανάρχαιο λυχνάρι, ο πυρσός, και μετά τον 19ο αιώνα η λάμπα πετρελαίου και τα φανάρια με το υγραέριο.
Εδώ και πέντε περίπου χιλιάδες χρόνια χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο το κερί χωρίς το φιτίλι. Εικάζεται ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιου δημιούργησαν τα πρώτα κεριά , οι οποίοι χρησιμοποιούσαν πυρσούς από καλάμια που τα βούταγαν σε λίπος. Τις κατασκευές όμως αυτές δεν μπορούμε να τις θεωρήσουμε κεριά διότι δεν είχαν φιτίλι.
Η κηροπλαστική ήταν γνωστή στους Πέρσες, στους Αιγυπτίους, στους Ετρούσκους και στους Έλληνες. Στην Ελλάδα, οι κηροπλάστες έφτιαχναν στέφανα, ανθρώπινα ομοιώματα και άνθη τα οποία χρησιμοποιούσαν σε θρησκευτικές γιορτές.
Οι Ρωμαίοι είναι αυτοί που κατασκεύασαν πρώτοι κεριά με φιτίλι τα οποία θα φώτιζαν τα σπίτια. Όπως και οι Αιγύπτιοι, οι Ρωμαίοι είχαν ως πρώτη ύλη το λίπος από τα πρόβατα έτσι το κερί έβγαζε πολύ καπνό και μύριζε άσχημα .
Με τον Χριστιανισμό το κερί έγινε πρωταγωνιστής κάθε τελετουργίας και αυτό εδραιώθηκε τον Μεσαίωνα αλλά και εξαπλώθηκε και σε λατρείες που δεν ήταν χριστιανικές
Σαν πρώτη ύλη εμφανίστηκε τον Μεσαίωνα το μελισσοκέρι που παράγουν οι μέλισσες για να φτιάξουν τις κυψέλες τους. Τα μελισσοκερια συνέβαλαν να καταργηθεί η κατασκευή κεριών από λίπος διότι ήταν καλύτερο ως προς την καύση αλλά και την οσμή. Τον 13ο αιώνα εικάζατε ότι των “φτωχών” τα κεριά ήταν από λίπη ενώ των “πλούσιων” ήταν από μελισσοκέρι. Έπειτα δημιουργήθηκαν και τα πρώτα καλούπια στο Παρίσι. Τον 18ο αιώνα, με το κυνήγι της φάλαινας ήρθε και η πρώτη σημαντική αλλαγή στην κατασκευή κεριών από την εποχή του μεσαίωνα, το Σπαρματσέτο, το οποίο είναι ένα κερί που γινόταν από λάδι κήτους, το οποίο ήταν παγωμένο και με αυτόν τον τρόπο υπήρξε μεγάλη παραγωγή αλλά και διαθεσιμότητα. Το κερί σπαρματσέτο ήταν σκληρότερο από τα άλλα δυο είδη που υπήρχαν με αποτέλεσμα να μην μαλακώνει και να μην λιώνει τα καλοκαίρια , έτσι ξεκίνησε η παραγωγή των πρώτων τυποποιημένων κεριών. Μέχρι την ανακάλυψη της παραφίνης κατά τον αιώνα που ακολούθησε το κερί με το λίπος της φάλαινας ήταν το πιο διαδεδομένο.
Κατά τον 19ο αιώνα, σημειώθηκε η πιο σημαντική εξέλιξη στην κατασκευή κεριών. Σημαντική πρόοδος για την εξέλιξη της πρώτης ύλης του κεριού έπαιξε η χημεία. Ο Μισέλ Σεβρέλ ανακάλυψε ότι το λίπος περιείχε μια σημαντική χημική ένωση , το στεατικό οξύ.
Αφού πειραματίστηκε, κατάφερε να διαχωρίσει το στεατικό οξύ από τα υπόλοιπα λιπαρά οξέα. Το 1825 ανακαλύφθηκε και το στριφτό φιτίλι και 25-30 χρόνια αργότερα , μετά το 1850 ανακαλύφθηκε η παραφίνη ως παράγωγο του πετρελαίου. Έτσι με την κατάλληλη διύλιση του αργού πετρελαίου η παραφίνη έδινε ένα άσπρο κερί το οποίο κατά την καύση του άλλα και στην οσμή του ήταν ένα κερί πολύ καλύτερο από τα κεριά που κατασκευάζονταν στο παρελθόν. Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον παρουσίαζε το χαμηλό κόστος του. Το κερί παραφίνης ήταν πολύ οικονομικό στην παρασκευή σε σχέση με κάθε προηγούμενη καύσιμη ύλη. Ύστερα από την παραφίνη ανακαλύφθηκε το στεατικό οξύ, το οποίο έλυσε το πρόβλημα του χαμηλού σημείου τήξεως της παραφίνης με αποτέλεσμα να κατασκευάζονται σκληρά και ανθεκτικά κεριά σε μεγάλες ποσότητες.
Όταν ο Thomas Edison ανακάλυψε το 1879 τον ηλεκτρικό λαμπτήρα η κατασκευή κεριών παράκμασε.
Η βιομηχανία κεριών πήρε ανάκαμψη στα μέσα του 20ου αιώνα όταν οι αμερικάνικες βιομηχανίες πετρελαίου εξάπλωσαν το αργό πετρέλαιο και τα υποπροϊόντα του τα οποία είναι οι πρώτες ύλες της κηροπλαστικής, η παραφίνη και η στεάτινη. Η κηροπλαστική συνεχίζεται και σήμερα με λίγες αλλαγές, κυρίως στις φόρμες και στο στυλ. Αναπτύχθηκε η τεχνολογία των καλουπιών και συγχρόνως η προσθήκη βαφών και αρωμάτων η οποία έδωσε τη μορφή στα σημερινά κεριά. Επίσης το μελισσοκέρι έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια σε ζήτηση αλλά το κόστος του είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κεριά παραφίνης.
Πλέον στις μέρες μας χρησιμοποιούνται κυρίως για την κατασκευή διακοσμητικών κεριών τα φυτικά κεριά.